Miłe złego początki. Naprawdę dobrze się jechało - fajna, kręta droga nad Wisłą. i tak sobie jechałem do wysokości Kanału Praskiego. Tam trzeba wjechać na mostek, zresztą dość ostry, sztywny podjazd... Patrzę, biega sobie stadko brązowych zwierzątek. O, jakie ładne... tylko co?  Już po chwili wiedziałem "co" - warchlaki... A obok stała sobie mamusia i tak patrzyła... całkiem rozumnie. Raz uchem zastrzygła, drugi raz... i patrzyła. Wiecie co? Powolutku się wycofałem, losze pomachałem i wybrałem się w drogę powrotną ;)

Wypad w kierunku mostu Grota-Roweckiego. W końcu trochę fajniejszej trasy, bardziej krętej i nierównej. Rower się zdecydowanie lepiej zbiera na ziemnych nawierzchniach niż na asfalcie/betonie.

Sporo jazdy przeplecionej łażeniem. Misja: dorwać młodego, który wyruszył w świat z babcią ;) On był w Wilanowie, a ja tu i tam... i tam też.

Wypad na Wawer. Naprawdę dobrze się jechało, wiatr nie dawał się specjalnie we znaki. Starałem się trzymać równe tempo, momentami trochę dociskając.

Wypad nad Wisłę - kółeczko praskim brzegiem, mostem gdańskim, bulwarami i mostem łazienkowskim

Krótka przejażdżka po mieście, a i tak kondycja żałosna. Zramolał człowiek.